Noen er borte i dag. Tore er borte. Men same om han har forlate oss vennane over heile landet, kjenningane, folk som ikkje kjente han, og folk han sjølv ikkje kjente … VI minnest han, sjølv om han ikkje er blant oss meir.
Vi gløymer ikkje smilet, latteren hans, glimtet i auget, eller om vi såg han på skjermen eller vi møtte han på gata.
Vi kunne flire oss forderva berre du sende oss eit flir. Og når du såg direkte på oss, gjennom TV-ruta eller i radioen, så såg vi han for oss: Eit flir av guds nåde. Alltid!
Same om du var heime, eller i NRK i Tromsø, var konferansier i Aursfjord, i Balsfjord, og Senja rundt – og alle andre nye stadane der folk ville ha deg, ville ha ein ein ny vits, eller den mest fjåttattste vitsen han hadde funne. Han baud oss opp til latter.
Kjære Tore, vi ser deg enno. Du er blant oss – vi veit det. Vi vil aldri gløyme deg, Tore. Kor du no måtte finne på å komme, dit eller der, så hugs vi veit at du har vennar både i himmelen og ein annan stad.